Bój się i rób swoje.

Kiedy to właściwie ma swój początek? Ten nasz strach przed działaniem. I czy pielęgnowany od dziecka tylko rośnie, czy jednak jesteśmy w stanie go zrozumieć i oswoić? Nawet po 40-tce? 

Część z nas rośnie z przekonaniem, że ma tylko to co ma i nie próbuje niczego nowego. Wyobrażamy sobie na przykład, że prowadzenie firmy jest tylko dla wybranych. Bardzo się tego bałam, a najbardziej na świecie urzędu skarbowego 😊. A jakoś od ponad 18 lat prowadzę działalność gospodarczą i żyję. A z każdą zmianą prawa podatkowego tylko kiwam głową i sprawdzam co dalej. 

Część z nas dorasta z przekonaniem, że jeśli czegoś będą potrzebowali to się nauczą. I próbują, aż im się uda. Zupełnie niedawno udało mi się świadomie wybrać ten sposób myślenia. Boję się, ale próbuję. Nie pławię się w rozczarowaniu, tylko poprawiam. 

Kiedy więc podczas kursu o obecności mediach społecznościowych dla rękodzielniczek usłyszałam: 

– jestem ukrytym twórcą, 

– mam blokady, 

– to nie dla mnie, niech ktoś sprzedaje za mnie, 

to wiesz, co o tym pomyślałam?  

WYMÓWKI. Uwielbiamy je, żeby potaplać się w braku odpowiedzialności za własne wybory i działania. Też tak miałam i to jak długo. 

Niedawno zadzwonił telefon i usłyszałam propozycję, żeby pokazać, jak tworzę pouring na żywo przed 150 osobami, w tym władzami poznańskich uczelni i województwa.

Zdębiałam. Mój głos krytyka od razu swoje „a co w tym ciekawego?”. Ale zaraz potem postanowiłam wskoczyć na głęboką wodę, podpisać umowę i iść na całość. Nie dlatego, że jestem odważna. Dlatego, że strach nie odbierze mi takiej możliwości. 

Pierwszy raz publicznie opowiedziałam przed 150 widzami moją historię, a zaraz potem pomalowałam dla nich pouringowy obraz. I choć serce waliło mi jak młotem, to wiem o tym tylko ja. I teraz ty też. 

Nie daj się wymówkom. Idź po Twoje. Pokaż światu Twoje rękodzieło i stój niewzruszenie za tym co robisz.